Kopje koffie

Voor New York, en een behoorlijk deel van de wereld, is 2001 het jaar van de ramp van 11 september. Toch zal de bisschop van New York misschien nog net ietsje vaker terugdenken aan 18 december als hij aan 2001 denkt.
Dat was de dag dat een goed deel van zijn belangrijkste kerkgebouw hier, Cathedral of Saint John The Divine aan Amsterdam Ave., afbrandde. Ze zijn de kerk nog steeds, stukje bij beetje, aan het herbouwen.
Strikt genomen is/was Cathedral Parkway, zoals de kathedraal ook wel genoemd wordt, de grootste kathedraal ter wereld. Hij oogt, zeker bekeken met Europese ogen, overigens stukken ouder dan hij is. Hij werd gebouwd aan het einde van de negentiende eeuw. Een mooie, stijlvolle kathedraal, dat zeker.
Wat heb ik met Cathedral of Saint John The Divine, waarom was ik hier vandaag? Omdat er zo mooi terloops naar verwezen wordt in een nummer van Suzanne Vega. Nou ja, verwezen - Vega noemt alleen het luiden van de klokken: Oh, this rain it will continue through the morning / While I'm listening to the bells of the cathedral.
Ik heb het over het nummer Tom's Diner van de lp Solitude Standing uit 1987 (lp ja, ik had toen nog geen cd-speler. Trouwens: wie wel?).
Tom's Diner bestaat echt, en daarom weten we zeker dat Suzanne het over deze klokken heeft. Tom's Diner heet in werkelijkheid Tom's Restaurant en zit op de hoek van Broadway en 112th Street.

Je wilt er niet dood gevonden worden, bij Tom's. Niet alleen is de koffie er niet te drinken, het is vooral ook een vervelende toeristentrekker. Niet zozeer vanwege Suzanne Vega trouwens. Tom's Restaurant is beroemd geworden als vaste locatie in de populaire sitcom Seinfeld. De fans van die show komen trouwens ook al bedrogen uit als ze Tom's bezoeken. Voor de show werd het gehele interieur volledig aangepast en is als zodanig niet terug te vinden voor wie er nu binnenwandelt.
Terug naar Suzanne Vega's Tom's Diner. Het blijft natuurlijk jammer van de versie die de groep DNA er van maakte, al was het maar omdat die sindsdien ook de live-uitvoeringen van Vega zelf overheerst - tutututu, tutututu. Maar in zijn orgineel blijft het toch een lief mijmerend niemandalletje over een kop koffie op 'zomaar' een ochtend in regenachtig New York.

I am sitting in the morning
At the diner on the corner
I am waiting at the counter
For the man to pour the coffee

And he fills it only halfway
And before I even argue
He is looking out the window
At somebody coming in

" It is always nice to see you"
Says the man behind the counter
To the woman who has come in
She is shaking her umbrella

And I look the other way
As they are kissing their hellos
I'm pretending not to see them
Instead I pour the milk

I open up the paper
There's a story of an actor
Who had died while he was drinking
It was no one I had heard of

And I'm turning to the horoscope
And looking for the funnies
When I'm feeling someone watching me
And so I raise my head

There's a woman on the outside
Looking inside. Does she see me?
No she does not really see me
Cause she sees her own reflection

And I'm trying not to notice
That she's hitching up her skirt
And while she's straightening her stockings
Her hair is getting wet

Oh, this rain it will continue
Through the morning as I'm listening
To the bells of the cathedral
I am thinking
Of your voice...
And of the midnight picnic
Once upon a time
Before the rain began...

I finish up my coffee
It's time to catch the train


ps: het is trouwens sinds vorige week dinsdag stralend mooi weer hier.